Your message was sent successfully

SHOP NOW

To join the Privilege Club and SHOP please WhatsApp us at:
+44 7500 494444

Note: The usually responds within a few hours

‫لویی ویتون (Louis Vuitton)، پادشاه لویی

Share

چطور معروفترین ترین برند لوکس دنیا از یک شروع متواضعانه به برندی مشهور و باوفا تبدیل شد.

امروزه سودآورترین و معتبرترین برند بر روی کره زمین است که از خیابان بیجین تا باند مثل شده است. اما اصالت لویی ویتون خیلی فروتن تر از اینها است، مرد جوانی که به نیت بهترین ها وسایل خود را جمع و خانه خود را در پاریس و در قرن 19 ترک کرد. لویی ویتون پسر یک آسیاب‌بان بود که در سال ۱۸۲۱ در یک شهر کوهستانی و مرزی نزدیک به سوئیس به نام ژورا به دنیا آمد. شهری اصالتاً برده نشین و فقیر که چهل سال قبل آزاد شده بود. بنابر این لویی آنجا را ترک کرد تا بخت خود را در جوانی پیدا کند. در سن ‍۱۶ سالگی به پایتخت فرانسه رسید. پاریس آن زمان پاریس فقیر نشین زمان ویکتور هوگو بود که جمعیتی بالغ بر یک میلیون نفر داشت. همانطور که آهنگ ساز معروف چوبین در نامه‌ای به دوستش نوشته بود: اینجا لوکس‌ترین چیزها و پلیدترینشان، پاکدامنترین و گناه آلوده‌ترینشان را پیدا می‌کنی.

پس از آن به عنوان یک شاگرد توسط موسیو مارشال، سازندهٔ جعبه و بسته‌بندی مشغول کار شد، مغازهٔ وی در سنت اونوره که در آن زمان و البته همچنین امروزه به عنوان یکی از شاهراه‌های مد در پاریس محصوب می‌شود و در محله کولت قرار دارد. لویی ۱۷ سال در انجا کار کرد. زمانیکه خدمت رسانی به آقای مارشال را ترک می‌کرد شارل لویی ناپلئون، برادرزادهٔ ناپلئون بناپارت، قدرت را به دست آورده بود و خود را امپراطور ناپلئون سوم اعلام کرده بود. پاریس در آستانهٔ تبدیل شدن به کانون جهانی برای طعم و مزه و لوکس‌گرایی و شهری غلغله از احزاب بود. امپراتور بارون هوسمان را استخدام کرد تا پاریس را اینگونه که امروز می‌بینیم مجدداً طراحی کند. این زمانی بود که مد دامن خانم‌ها پارچه‌های اهاردار و زمخت و پفی بود. جابجایی این لباس‌های عظیم سخت بود برای همین تقاضا برای بسته‌بندی‌های حرفه‌ای به شدت بالا رفت.

در سال ۱۹۵۴ با کلمنس-امیلی پروکس ۱۷ ساله ازدواج کرد و تصمیم گرفت شرکت خود را در نزدیکی رئیس قبلی خود در خیابان رو د کاپوسین افتتاح کند. و تبلیغات خود را بر پوستر کوچکی اینگونه نوشت: بسته‌بندی ایمن وسایل شکننده، متخصص در بسته‌بندی مطابق با مد روز. او همچنین تصمیم گرفت که صندوق دست‌ساز خودش را به مشتریان پیشنهاد دهد که ساخته شده در کارگاه گر سنت لازار بود که اخیراً باز شده بود. موفقیت بسیار به او نزدیک بود.

او به سرعت به دلیل خلاقیتش معروف شد چرا که او از کرباس وچسب به جای پوست خام گاو وگوسفند در بسته بندی استفاده می‌کرد و دیگر محتویات بو نمی‌گرفتند. او هینطور وسایل را در بسته‌بندی با رنگ‌های مد روز ارائه می‌داد به ویژه طوسی رنگ پریده‌ای که او آن را طوسی ترایون (Trianon ) می‌نامید.

در سال ۱۸۵۸ جهش بزرگ زمانی اتفاق افتاد که او صندوق‌های تخت خود را که چوب نازک راش که رنگ خاکستری ترایون داشت معرفی کرد. بدون شک مدرن‌ترین قطعهٔ طراحی شده بود که حتی امروزه نیز از آن استفاده می‌شود. سفر ها کم شد و اوج تقاضاً کاهش پیدا کرد. ویتون کارگاه خود را به کناره رود سن منتقل کرد، که سه مایل از مرکز پاریس فاصله داشت، جایی که امروزه هم شرکت در آنجاست. کارخانه، خانه، خانواده ویتون شده بود. دو خانه در زمین‌های انجا ساخت، یکی برای خودش و دیگری برای پسرش جرج. او بعد از فوت پدرش در سال ۱۸۹۲ کسب و کار خانوادگی را به دنیا عرضه کرد.

جرج به مدرسه انگلیسی زبان فرستاده شد و اولین شعبه فرامرزی خود را در خیبان ۲۸۹ اکسفورد لندن تاسیس کرد. اما متاسفانه گذر زمان به اندازهٔ پاریس بر لندن مهربان نبود و امروزه آن مغازه به یکی از گک ارزش‌ترین فروشگاه‌های جهان تبدیل شد. فضای اصلی مغازهٔ لویی در لندن در یکی از شعب رستوران زنجیره‌ای گارفونکیل است. فروش در خیابان اکسفورد بسیار نا‌امید‌کننده بود وبعد از چند سال مجبور شدند که به مغازهٔ دیگری در خیابان نیو بند منتقل شوند، درست روبه روی مغازهٔ لویی ویتون کنونی.

درست از اینجا شرکت شروع به تسخیر دنیا کرد. در سال ۱۸۸۹ زمانی که برج ایفل پرده برداری شد آنها آخرین مدل کار خود که از جنس کرباس بود را در نمایشگاه بین‌المللی معرفی کردند. موفقیت مدل‌های کرباس قبلی مثل طوسی ترایون بسیار مورد استقبال قرار گرفت به ویژه اینکه علامت تجاری ثبت شده هم روی ان بود، اولین نمونه از ثبت برند در زمینهٔ مد. طرح آن الگوی متناوبی از مربع‌های قهوه‌ای و بژ بود که در فرانسه به ان دامیر می‌گویند. در آن نمایشگاه مدال طلا را برد و در معرفی دوباره در سال ۱۹۹۶ مترادف لیبل شناخته شد.

ممکن است امروزه ما اندک سفر کنیم که این خود مشکل ساز است، لویی ویتون در خصوص جمع کردن وسایل برای مشتریانش پیشنهاداتی دارد.

در سال ۱۸۹۰ این شرکت قفل‌های لیوانی شکلی را به ثبت رساند که امروزه نیز کاربرد دارند. جرج ویتون از هری هودینی (Harry Houdini ) آمریکایی دعوت کرد تا در عموم قفل‌های او را به چالش بکشد و باز کند. “اقا، من اعتقاد دارم جعبه ایی که شما استفاده میکنید به این منظور ساخته شده است و من این ازادی را دارم که شما را به چالش بکشم واین شامل جعبه ایی میشود که خود ان را ساخته ام و وقتی که شما در ان رفتید توسط یکی از کارمندان من بسته میشود.”

جواب هودینی مشخص نیست!

لوگوی معروف که با کرباس ساخته شده بود اولین بار در سال ۱۸۹۶ و بعد در سال ۱۹۱۴ معرفی شد. بعد از آن ویتون بزرگترین مغازهٔ چمدان فروشی در دنیا را در خیابان چمپ الیس برپا کرد و به عنوان برترین و لوکس‌ترین برند مسافرتی دنیا از آن محافظت کرد. برند مورد علاقهٔ ماهاراجه‌ها میلیونرها و ستارگان سینما. ویتون هر گونه نیاز احتمالی مشتریان خود را در سفر می‌تواند جواب دهد از چیزهای بیهوده و پیچیده گرفته تا کیف چوب چوگان تا میز منشی، قفسه‌های بایگانی، میز تاشو و یک ماشین تحریر.

اما اگر در سال ۱۹۳۰ ترجیح می‌دادید که یک سفر سبک داشته باشید، لویی ویتون کیپال (Keepall ) را معرفی کرد که نمونهٔ اولیه‌ مدل هلدآل (holdall ) است که هنوز هم درحال تولید می‌باشد.

در آن زمان این شرکت به صدمین سالگرد خود در سال ۱۹۵۴ رسید، لوگوی ویتون یکی از مشخص‌ترین‌ها در جهان بود. سالوادور دالی نیز برای تولید دالیگرام خود از لویی ویتون الهام گرفت. مشتریان وفاداری چون جرج سیمون، دوک و دوشیزه وینسور، کریستین دیور، ه.برت، جیوانچی، چالز ازناور، لوچینو ویسکونتی ، داگلاس و بقیه داشت. در سال ۱۹۵۹ شرکت لوگوی منعطف خود را که به کرباس پیچیده شده بود در پی‌وی‌سی به عنوان علامت تجاری خود معرفی کرد.

با استحکام خانواده در سال ۱۹۸۴ شرکت در لیست بورس پاریس قرار گرفت. اکنون مالک سه برند دیگر مثل جیوانچی، وو و لوو بودند و سه سال بعد با غول نوشیدنی به نام Moët Hennessy یکی شد تا آنچه برای تبدیل به بزرگترین تولید‌کنندهٔ لوکس دنیا نیاز دارد را به وجود بیاورد.

وقت این رسیده بود که ویتون محصولات خود را فراتر از چمدان ببرد تا برندی لوکس در سراسر دنیا شود. در سال ۱۹۹۶ شرکت از ۷ طراح خواست تا قطعات ویژه‌ای طراحی کنند تا در یکصدمین سالگرد تاسیس لوگو جشن بگیرند. این هفت نفر هلموت لانگ، عزالدین علایی، سیبیلا، مونولو بلانیک، ویوین وست وود، اسحاق میزراهی و رومئو گیگلی بودند. نتیجه بسیار موفقیت‌امیز بود. سرپرست گروه برنارد ارنولت تصمیم گرفت که لویی ویتون را به عنوان یک لیبل مد راه اندازی کنند و در سال ۱۹۹۷ خانه‌ای در نیویورک برای طراح خود مارک جاکوب به عنوان خلاق ترین طراح و همینطور اولین خط تولید پوشاک آمادهٔ استفادهٔ زنانه ومردانه را اجاره کردند. جاکوب می‌گوید “وقتی من اولین کیف کرباسی طوسی ترایون را دیدم به خودم گفتم که لویی ویتون اینطور شروع کرده و ما نیز همینطور شروع می‌کنیم. طوسی و سفید با یک لوگوی مخفی در لباس.در واقع او بقیه را نا امید کرد چراکه از او انتظار می‌رفت تا مجموعه‌ای بسیار جذاب‌تر ودرخشان‌تر درست کند.

اما من معتقدم که مجموعه همانطور که بوده باید طراحی شود تا نشان دهد که ما به فروتنی ابتدای شرکت وفاداریم.”

اما جاکوب برای مدت طولانی ساکت نشست. استیون اسپراس، طراح مد دههٔ هشتادی نیویورک را آورد تا دوباره مدل‌های گرافیکی را طراحی کند. او همچنین از جنیفر لوپز در تبلیغات خود استفاده کرد تا باعث بیشتر شدن طرفداران و جذب پوپولیست‌ها شود. جاکوب لبخند خود را تا بزرگترین موفقیت تجاری ادامه داد. کمپین‌های بعدی شامل اما ترمان، انجلینا جولی، سین کونری و میکاییل گورباچف بود. جاکوب افراد مشهور را به برند خود آورد و سریعاً در دنیای جذاب هیپ-هاپ سرمایه‌گذاری کرد و از فارل ویلیام خواست تا مجموعه‌ای از عینک‌های آفتابی را در سال ۲۰۰۵ طراحی کند. ارل با توجه به حال و هوای آن سال ها مدل کانیا وست را طراحی کرد که مدل سال ۲۰۰۶ شناخته شد.

امروزه پوشاک مردانهٔ لویی ویتون بخش مهمی از این تجارت به حساب می‌اید. USP از سوپر لوکس هم فراتر رفته، از بهترین مواد و بهترین پارچه‌ها درست می‌شود و مجموعه‌ای از بهترین پوشاک مردانه را تولید می‌کند که کیم جونز آن را طراحی کرده است و در مهمانی‌های جی-کیو لندن در مارس امسال نیز از آن‌ها استفاده شد. این یک پاکت ساده با استایلی متنوع بود، جلوی بدن صاف ونرم و آستین‌ها ترمه.

جونز ۳۲ ساله به این مقام در بهار سال گذشته منصوب شد، او به عنوان مدیر خلاق در الفرد دانهیل (Alfred Dunhill ) کار می‌کرده است. او در اس-تی مارتین مرکزی درس خوانده، نمره‌های فارغ التحصیلی او توجهات زیادی را جلب کرد و او برند خود را نیز بنا کرد و اولین مجموعهٔ خود را در هفته مد لندن در ۲۰۰۳ به نمایش گذاشت. وقتی او برای طراحی مجموعه‌های ورزشی برای شرکت اومبره انتخاب شد به شهرت زیادی رسید. وی همچنین با مالبری، الکساندر مک کوئین و تاپمن قبل از ورود به دانهیل کار می‌کرده است. سابقهٔ او به عنوان طراح پوشاک ورزشی باعث به وجود آمدن زمزمه‌هایی شد که این شرکت بزرگ شروع به تولید تیشرت خواهد کرد. در آن روزها روزنامهٔ تامز او را این چنین توصیف کرده بود: “او بیشتر شبیه بچه‌ای در باشگاه بود تا مردی در باشگاه”. برخلاف این گفته جونز ثابت کرد که در صنعت تولید پوشاک لوکس پیشرو می‌باشد.

بعد از آن مارک جیکوب او را به عنوان یک پتانسیل موفق به پاول هلبر برای مسئولیت قسمت پوشاک مردانهٔ لویی ویتون معرفی کرد. اگرچه عنوان او دهان‌ پر کن تر بود: مدیریت مد و پوشاک آمادهٔ مردانه. اعلام این استخدام روز بعد از اخراج جان گالیانو از دیور بود، بنابراین ملاقات جونز در مقایسه با اضطراب عمومی به وجود آمده در مطبوعات به خاطر هموطنانش اهمیت کمتری داشت. چیزی که باعث تعجب بقیه شد نحوه اعلام جونز بود که فوراً کانیه وست پیغام تبریک خود را اینگونه زیرش نوشت: بسیار برای دوستم کیم جونز خوشحال شدم!!!!!!!!

اگرچه ویتون وجونز بسیار مناسب هم بودند ولی خیلی زود جدا شدند. ویتون بسیار مشتاق بود که دنیای مد را که با افراد مشهور پیش می‌رود با طراحی‌های جدید آشنا کند مثلاً همین اواخر بود که از وست به عنوان طراح تعدادی از وسایل تاپ مجموعه دعوت کرده بود درحالیکه او بهترین دوست لیلی الن نیز بود. در همین میان خود جونز نیز اعتراف کرد که او همیشه طرفدار ویتون بوده و مقداری از پولی که در جوانی خرج عیاشی می‌کرده هر فصل چیزی از لویی ویتون می‌خریده است. او هنگام قرار ملاقاتش گفت “یک کیف نارنجی روشن در کمد خود دارم که در آن زمان خریدم. دیوانه بازی است ولی بسیار جالب وهنوز هم فوق العاده است.”

جونز در اولین نمایشش از زمان بچگی خود که در کنیا و تانزانیا وبوتسوانا گذشته بود الهام گرفته بود.